Live For Speed by Michal 011093
JUŻ mamy metropolię, Drahus JUŻ!
No i czas na coś jeszcxe... Może Estakada Kwiatkowskiego?
Oddany do użytku fragment estakady na Obłużu.
Estakada w budowie.
Fragment Planu, przedstawiający przebieg Estakady przez tereny portowe.
Na planie umieszczono też przebieg budowanej ul. Janka Wiśniewskiego.
A to już z Wikipedii:
Trasa im. Eugeniusza Kwiatkowskiego - trasa szybkiego ruchu w Gdyni nosząca nazwę Eugeniusza Kwiatkowskiego będzie trasą łączącą Port Promowy i Kontenerowy, stocznię oraz bazę Marynarki Wojennej z obwodnicą Trójmiasta i za jej pośrednictwem z przyszłą autostradą A1.
Etapy budowy
I etap budowy
Budowę trasy rozpoczęto 30 sierpnia 1974. Wg planów miała połączyć ul. Piotra Ściegiennego na Leszczynkach z ul. Czerwonych Kosynierów (obecnie ul. Morska), ul. Marchlewskiego (obecnie ul. Janka Wiśniewskiego), ul. Wincentego Gruny (obecnie ul. Adm. Unruga) na Obłużu oraz ul. płk. Dąbka. W późniejszych latach do planów dodano połączenie trasy z wybudowaną w międzyczasie obwodnicą Trójmiasta.
W pierwszej kolejności oddano do użytku dwie estakady nad torem kolejowym i ul. Opata Hackiego oraz dwie nad kompleksem torów Gdynia Port. W połowie lat osiemdziesiątych XX w. prace przerwano. Przez kilka lat istniały niezależne dwa fragmenty trasy. Wiosną 1992 podjęto decyzję o odstąpieniu od budowy Trasy Kwiatkowskiego.
II etap budowy
W 1995 rozpoczęto kontynuację budowy trasy oraz modernizację jej istniejącej części. 13 listopada 1998, po 22 latach budowy, oddano do użytku trasę Kwiatkowskiego łączącą ul. Morską z ul. płk. Dąbka, liczącą 2,316 km.
III etap budowy
W 2005 Komisja Europejska wydała decyzję potwierdzającą współfinansowanie budowy kolejnej części trasy, a konkretnie połączenia istniejącej trasy z obwodnicą Trójmiasta. W tym samym roku zaczęły się też pierwsze prace związane z wycinką drzew ze względu na przebieg trasy w większości po obszarze leśnym. Kolejnym etapem było wyłonienie wykonawcy na drodze przetargu, który zakończył się w marcu 2006 roku. Ostatecznym wykonawcą została firma Warbud S.A.
Oficjalnie budowa III etapu trasy Kwiatkowskiego została zainaugurowana 21 sierpnia 2006 roku. Budowa ma potrwać 20 miesięcy i zakończyć się w marcu 2008 roku.
Każdy FunClub opisuje dokonanania swego idola. Dlatego też odrabiam tę istotną zaległość. Zacznijmy więc od początku, aby było wiadomo o kim jest w ogóle mowa (informacje zaczerpnięte z Wikipedii):
Zbigniew Ziobro (ur. 18 sierpnia 1970 w Krakowie), prawnik, poseł na Sejm IV i V kadencji, od 31 października 2005 Minister Sprawiedliwości i Prokurator Generalny w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza.
Dzieciństwo i okres szkolny spędził w Krynicy-Zdrój. W 1994 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Odbył aplikację prokuratorską, ale nie zdał kończącego ją egzaminu.
Po ukończeniu studiów pracował w organach ścigania, m. in. w Generalnym Inspektoracie Celnym w latach 1998-2000. Następnie był doradcą ministra spraw wewnętrznych i administracji Marka Biernackiego. Od marca do lipca 2001 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, był jednym z najbliższych współpracowników ministra Lecha Kaczyńskiego. Odszedł z pracy w ministerstwie po zdymisjonowaniu Kaczyńskiego.
W 1997 opracował ekspertyzę prawną zleconą przez klub parlamentarny Akcji Wyborczej Solidarność w sprawie rozstrzygnięcia Prokuratury Wojskowej dotyczącej umorzenia postępowania prowadzonego przeciwko płk. Ryszardowi Kuklińskiemu, skazanemu w PRL na karę śmierci.
W drugiej połowie lat 90-tych publikował artykuły z zakresu prawa karnego i polityki karnej, m.in. w Prokuraturze i Prawie, Rzeczypospolitej, Gazecie Wyborczej i Życiu.
W 1999 roku wraz z Witoldem Gadowskim założył w Krakowie stowarzyszenie "Katon" oraz utworzył Centrum Pomocy Ofiarom Przestępstw, które udziela bezpłatnej pomocy prawnej. Brał też udział przy pracach nad programem "Bezpieczny Kraków", który został przyjęty przez Radę Miasta Krakowa w 1999. Jest autorem projektu nowelizacji Kodeksu karnego zakładającej zaostrzenie kar za najpoważniejsze przestępstwa. Zaangażował się również w działania mające na celu zwiększenie dostępu do zawodów prawniczych.
Od 2001 działacz Prawa i Sprawiedliwości. W tym samym roku został wybrany do Sejmu IV kadencji z okręgu krakowskiego. Zasiadał w komisji śledczej zajmującej się tzw. "Aferą Rywina". Był autorem raportu stwierdzającego, że odpowiedzialność za nieprawidłowości związane z pracami nad nowelizacją Ustawy o Radiofonii i Telewizji ponoszą premier Leszek Miller, wiceminister kultury i szefowa doradców premiera Aleksandra Jakubowska, minister Lech Nikolski, prezes TVP Robert Kwiatkowski oraz sekretarz Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Włodzimierz Czarzasty. Zostali oni zaliczeni do tzw. "grupy trzymającej władzę". 24 września 2004 Sejm przyjął ten raport jako ostateczny raport komisji śledczej.
W wyborach samorządowych 27 października 2002 roku ubiegał się jako kandydat PiS o stanowisko prezydenta Krakowa (nie wszedł do drugiej tury).
W wyborach parlamentarnych w 2005 ponownie uzyskał mandat posła z okręgu krakowskiego, zdobywając rekordową liczbę 120 188 głosów.
Był szefem kampanii wyborczej Lecha Kaczyńskiego ubiegającego się o urząd Prezydenta RP.